Website van Alex Reuneker over taal, hardlopen, wielrennen en reizen

Schiedam750 Fun Run

— Posted in Sport by

Gisteravond liep ik, op de warme avond, de eenmalige Schiedam750 Fun Run, ter ere van het, je raadt het, 750-jarige bestaan van de stad.

De hele week kwakkel ik al; dat zette eigenlijk afgelopen zaterdag al in en leidde doordeweeks zelfs tot echt ziek op bed liggen. Ik heb dan ook tot vijf minuten voor vertrek getwijfeld of ik zou gaan. Ik had een papadag en had de hele dag aanhoudende hoofdpijn, overal spier- en gewrichtspijn, een algeheel zwak gevoel en iets wat ik de sporadische lezer zal besparen. Uiteindelijk ben ik, omdat ik geen koorts had en negatief testte op corona — dat schijnt toch weer rond te gaan — toch gegaan, maar ik beloofde mezelf er een duurloopje van te maken en, als ik me daar goed genoeg voor voelde, vooral lekker met andere lopers praatjes te maken, de kinderen langs de kant te highfiven en naar de mensen langs de kant te zwaaien.

De drie kilometer inlopen voelde al zwaar, dus duurloop, niet harder, bleek een goed idee. Ergens ben ik ben er wel trots op dat het ook gelukt is, want meestal als ik me voorneem niet te hard te gaan, doe ik het toch, maar daar was nu echt geen sprake van. De loop zelf was leuk, warm met een stevige wind, en met een bijzonder parcours: veel trappetjes, draaitjes en dergelijke, dus niet snel, maar wel ‘fun’, zeg maar. Bijna overal was veel publiek, dus met dat highfiven en zwaaien is het ook wel goed

enter image description here

De start-/finishlocatie van de Schiedam750 Fun Run

De start-/finishlocatie was, zoals je hierboven ziet, eerder een festival dan een sportterrein en dat zie je tegenwoordig wel vaker. Van mij hoeft dat niet en ik vind het vaak zelfs vervelend, maar ja, hier werd een jubileum gevierd, dus ergens was het natuurlijk wel toepasselijk. De focus lag duidelijk ook niet echt op enig wedstrijdelement, want er was van alles geregeld — van muziek tot foodtrucks en een klein leger fotografen — maar dan bijvoorbeeld weer geen tijdsregistratie. Dat laatste werd door een aantal lopers die ik tegenkwam en al jaren niet had gezien overigens gelijk benadrukt toen ze vroegen hoe het ging en ik zei dat ik ziek(jes) was: ‘ach, er zijn toch geen uitslagen en uitreiking.’ Waar, maar ergens vind ik het suf van mezelf dat ik daardoor enigszins opgelucht was. Alsof iemand daarnaar zou kijken en als, wat dan nog? (Een oude bekende zei overigens ook 'ja, je ziet er inderdaad een beetje ziekjes uit.' en dat gaf me ergens een zetje om rustig aan te 'mogen' doen – dat prestatieverlangen zit diep, maar we werken eraan...)

Nou ja, naar omstandigheden toch een aardige avond gehad, maar als dit geen jubileumloop voor Schiedam was, was ik in deze staat niet gegaan. Overigens vond ik het mooiste moment van de avond een uitzicht bij het uitlopen naar huis – een schitterend zonnetje boven de haven. (Nogmaals, de fun run was leuk, hoor, dus daar lag het zeker niet aan.)

enter image description here

Ondergaande zon boven de Schiedamse haven

Tour de France Femmes 2024

— Posted in Sport by

Maandag ging hier in Schiedam, na de neutralisatie in Rotterdam, de Tour de France Femmes 2024 van start. Het was Caspers eerste tourstart en dat hier praktisch een straat achter – heerlijk!

enter image description here

De officiële tourstart in Schiedam

Een dag ervoor vond de toerversie van de tour plaats en die reed ik met wat anderen van Rotterdam Atletiek. We reden de 150 kilometer, maar daar kwam, afgezien van 20 kilometer van en naar de start, nog 7 kilometer tijdrit bij.

enter image description here

Toerversie van de Tour de France Femmes 2024

Het was een zonovergoten, warme dag en de route was mooi, al was het wel duidelijk dat de organisatie niet uit deze streek komt – net te veel gekke wendingen en onnodige bochten door plaatsjes die niet berekend zijn op een flink peloton. Verder was de tocht goed georganiseerd en de drie stops, met croissants voor het Franse gevoel, waren goed gepland op zo’n 42, 90 en 125km.

enter image description here

Frans eten bij de verzorgingsposten

Qua fietsen ging het best goed. Het groepswerk was rommelig, maar dat kwam denk ik ook door de vele gelegenheidsgroepjes en soms onervaren fietsers. Qua groepsformatie schaar ik mezelf daar overigens ook maar onder, want ik fiets meestal alleen en iemands wiel pakken en seinen zijn toch gewoon vaardigheden die je kunt oefenen.

Zou ik ‘m nog eens doen? Op zich wel, al vond ik de tocht vrij prijzig. Dat gevoel komt waarschijnlijk ook doordat ik uit deze regio kom en 95 procent van de route al kende. Daar kan de organisatie natuurlijk niets aan doen en met veel anderen fietsen maakt het wel een extra leuke dag.

Koude en plaatselijk gladde duurloop

— Posted in Sport by

Het marathonschema is vorige week van start gegaan en vanmorgen liep ik een duurloop van 27km van Schiedam door de polder naar Zoetermeer voor koffie met mijn moeder.

enter image description here

Van Schiedam naar Zoetermeer

Het was flink koud, maar droog en er stond weinig wind. Het vroege, lage zonnetje maakte de polder rond Berkel een schitterend landschap om doorheen te lopen.

enter image description here

Mooi, koud weer

Het was op plaatsen wel flink glad. Op veel fietspaden was duidelijk niet gestrooid en vooral opgevroren plasjes zorgden soms voor bijna-glijpartijen. De duurloop ging lekker en zonder al te veel moeite en de koffie na afloop was heerlijk.

Prima begin van het weekend zo!

De kethel

— Posted in Sport by

In 2018 won ik de 15km Kethelloop in Schiedam – hartstikke leuk natuurlijk. De prijs was een wisseltrofee: een heuse ketel met daarop de namen van de eerdere winnaars. Mijn naam zou er spoedig opgezet worden door de organisatie.

enter image description here

Het is nu eind 2022, noch de Kethelloop, noch de organisatie bestaat nog en na verschillende pogingen om mijn naam erop te krijgen en, later, de ketel terug bij de organisatie te krijgen, geef ik het nu toch wel op. Via via legde ik contact met een van de organisatoren, want de ketel staat inmiddels ook gewoon een beetje in de weg. Degene die ik via Whatsapp sprak, zei slechts iets in de trant van ‘lekker laten staan dat ding’. Tja, daar kan ik weinig mee.

Ik probeer nu, als laatste mogelijkheid, contact te leggen met de eerdere winnaars, want hun naam staat er wel op en wellicht heeft een van hen er een mooi plekje voor. Zo niet, dan gaat ‘ie bij het vuil. Zonde, maar een wisseltrofee moet, ook als een wedstrijd niet meer wordt georganiseerd, in ere behandeld worden. Als dat niet gebeurt, is het jammer, maar helaas.

Bij deze dus nog een kleine oproep: ken of ben jij Michel Bonevacia (winnaar 2015) of Michiel Bovendeert (winnaar 2016), neem dan even contact op.

Wielerrondje Schiedam-Kalmthout-Breda

— Posted in Sport by

Onlangs las ik Ga op de fiets van Irene Maaskant en Laura Maat. Een leuk en mooi vormgegeven boek dat je enthousiast maakt om zelf ook wat langere tochten te fietsen. Tel daarbij op dat ik laatst de site Vrienden op de Fiets ontdekte, waarop je tegen een klein bedrag logeeradressen kunt vinden, en de zin om zelf een tweedaagse tocht te maken was er.

Na een hardlooptraining vertrok ik op dinsdagochtend richting Zeeland, om via Stellendam, Middelharnis en langs Bergen op Zoom naar Kalmthout te rijden. Buitenland (België), maar toch niet zo heel ver weg. De benen waren flink zwaar na het hardlopen en net te weinig eten helpt ook niet. Gelukkig had ik lunch en koffie in een thermos mee, dus na een kilometer of 50 ben ik in Middelharnis gestopt. Dat deed me goed en de tocht ging erna wat makkelijker.

enter image description here Lunch in Middelharnis

De wind zat wel tegen en dat is niet zo fijn in Zeeland, zeker niet als je de Oosterschelde over moet. Uiteindelijk kon ik, ter hoogte van Rilland, naar het Oosten afbuigen en vanaf dat punt ging het een flink stuk makkelijker; minder wind tegen en meer beschutting. In Ossendrecht vulde ik de bidon nog een keer en nam ik een drankje, want de temperatuur was inmiddels flink gestegen. Het laatste stuk naar Kalmthout was erg mooi, want je rijdt dan langs de Kalmthoutse heide.

enter image description here Het bos bij Kalmthout

In Kalmthout zelf vond ik snel het logeeradres. Twee aardige gepensioneerden, Christianne en Jos, lieten me de fiets in hun schuurtje zetten en leidden me rond. We hebben even wat gedronken en de kamer bekeken. Het was de oude jongenskamer van een van hun zoons en dat maakte het lekker huiselijk. Wat niet ontbrak waren de Suske en Wiskes - dit is hét stripdorp bij uitstek, want Willy Vandersteen, de bedenker van Suske en Wiske, woonde en tekende hier tot aan zijn dood in 1990. Na het douchen en eten in het dorpje trok ik mij moe met het album De Poezelige Poes terug in de slaapkamer. Het zou niet laat worden, want de vermoeidheid is goed voelbaar.

De volgende ochtend gaan we om 7 uur aan het ontbijt en dat is prima verzorgd - lekkere yoghurt met muesli en een vers gekookt scharreleitje. Gezellig ook, want de de gastvrouw- en heer ontbijten mee en we praten over van alles en nog wat. Vooral onze reizen naar Afrika - zij naar Zuid-Afrika, wij onlangs naar Tanzania - vormen onderwerp van gesprek. Na het ontbijt bedank ik Christianne en Jos voor de gastvrijheid en goede zorgen en stap ik op de fiets om via een ommetje, langs het Suske en Wiske-beeld bij station Heide en het Suske en Wiske-museum, aan de terugtocht te beginnen.

enter image description here Het Suske en Wiske-standbeeld bij station Heide

Bij het museum mogen normaliter alleen groepen naar binnen, maar het was nog vroeg en een medewerker zag me een foto ‘trekken’. Hij vroeg me naar binnen te komen en gaf me spontaan een privé-rondleiding - wat een geluk, zeg, echt heel leuk!

enter image description here Het Suske en Wiske-museum

Na het museumbezoek zet ik de tocht voort en ik stop rond de 30 kilometer voor koffie die ik meekreeg in Kalmthout.

enter image description here Koffiestop onderweg naar Breda

Daarna reed ik door naar Breda, om koffie bij Kamu te drinken - ook die tip haalde ik uit Ga op de fiets. Die koffie blijkt heel erg goed (aanrader!) en de zaak zelf is ook het bezoeken waard - een mengeling van café en wielerzaak.

enter image description here Koffie en fietsen bij Kamu in Breda

Na Breda vervolg ik de weg in de richting van Zevenbergen om daarna, bij Moerdijk, met het pontje naar Willemsdorp te varen. Onder de Dordtsche Kil door rijd ik naar ’s Gravendeel. Het begint inmiddels flink rond lunchtijd te lopen, dus ik eet er wat op het pleintje voor de kerk.

enter image description here De laatste stop in 's Gravendeel

Daarna is het nog zo’n dertig kilometer naar huis en die rijd ik aan een stuk door, want het gaat heerlijk, al is het wel erg benauwd. Zo rond 14.30 kom ik thuis aan en kijk ik tevreden terug op een mooie tocht van in totaal zo'n 250 kilometer en een geslaagd Vrienden op de Fiets-experiment.