Afgelopen donderdag behandelde Arjen Lubach in zijn show de stijging van verkeersboetes. Daarin kwam de zogenaamde ‘Mulderboete’ voorbij. De ‘Wet Mulder’ wordt inmiddels zo vaak ingezet bij verkeersovertredingen, dat er, volgens het Instituut voor Veiligheid, dat trainingen organiseert, inmiddels sprake is van een van de genoemde wet afgeleid werkwoord ‘mulderen’.
Vernoemd naar de man die verantwoordelijk was voor de totstandkoming van de wet, wordt deze vaak simpelweg aangeduid als de “Wet Mulder”. In de praktijk wordt de term “Mulderen” zelfs als werkwoord gebruikt, zoals: “Ik ben gemulderd” of “Ik Mulder”. (Bron: https://www.instituutvoorveiligheid.nl/blogs/wet-mulder-in-praktijk.)
Werkwoord 'mulderen' (Bron afbeelding: https://www.rtl.nl/programma/5491818/lubach)
Op zich een interessante kwestie natuurlijk, die wet, maar het is, voor de taalkundige in mij althans, vooral leuk om te zien dat er gesproken wordt over de het ontstaan van een werkwoord (zie flexie) als een soort graadaanduiding van populariteit.
Lubach sluit het item af met de ‘Wet van Lubach’ (‘zonder oortjes tiktokken in de trein… 35 euro boete!’), maar hij maakt er, helaas, geen werkwoord van. Toegegeven, echt lekker klinkt dat ook niet: 'ik lubach', 'ik ben/heb gelubacht'…
'De Wet Lubach' (Bron afbeelding: https://www.rtl.nl/programma/5491818/lubach)