Website van Alex Reuneker over taal, hardlopen, wielrennen en reizen

Versleten schoenen: Altra Vanish Carbon

— Posted in Sport by

Het is al veel minder dan vroeger, maar ik laat me nog steeds weleens te veel leiden door getalletjes, daar waar je eigenlijk wel weet dat die niet zo veel zeggen. Zo loop ik op al mijn hardloopschoenen minimaal 1000 kilometer, ook – en dat is niet zo verstandig – als ik het gevoel heb dat ze eigenlijk 'op' zijn.

Dat deed ik ook met de Altra Vanish Carbon. Die droeg ik tijdens een aantal marathons en het waren, voor mijn doen althans, dure schoenen, dus ik dacht, na de laatste marathon: 'ik trap ze wel af tijdens duurloopjes'. Carbonschoenen gaan echter veel minder lang mee dan andere schoenen en ik heb er zo lang op gelopen (dik 900 kilometer), dat ik er klachten van kreeg – ik vermoed dat ik een (hopelijk kleine) peesplaatontsteking heb, wellicht doordat ik zonder demping/met onevenredig gesleten demping op een carbonplaat heb gelopen.

enter image description here

Versleten Altra Vanish Carbon

Gevalletje eigen schuld natuurlijk, maar daar schiet je niets mee op. Gauw weg met die schoenen nu!

Verzameling hardloopschoenen

— Posted in Sport by

Voor een later te verschijnen krantenartikel over hardlopen en overmatig sporten kwam er vanmorgen een fotograaf langs — een heel aardige man die van tevoren vroeg of ik ‘al mijn hardloopschoenen wilde verzamelen’. Tja, onze hele garagezolder ligt ermee vol. Ik loop, als ik even terugreken, zo’n twintig jaar hard, waarvan de eerste tien jaar af en aan, maar ik gooi sinds ik fanatieker ben gaan lopen geen schoen meer weg. (Eigenlijk vind ik dat ik ze eens moet inleveren bij Runners World, want dan worden er — goed voor het milieu! — nieuwe schoenen van gemaakt.)

Toen ik ze vanmorgen pakte, schrok ik toch wel een beetje van de hoeveelheid dozen. Netjes gelabeld met datum van in gebruik nemen en pensioen, maar toch. De stapel op de foto hier is slechts ongeveer de helft.

enter image description here

Stapel gepensioneerde hardloopschoenen

Overigens gebruikten we voor de (erg leuke) fotoshoot maar een schoen of zes, dus die klim naar de zolder was achteraf niet nodig. Geen ramp, natuurlijk, maar eigenlijk gewoon wel weer leuk om te zien waar ik wat op gelopen heb.