Op zondag 21 september reden mijn zwager en ik de Dam tot Dam Classic, een tocht van, in ons geval, 160 kilometer, die start en eindigt op de Dam in Amsterdam. Door de IJtunnel - gaaf! — reden we via Zaandam, Alkmaar en vlak langs Schoorl noordwaarts, om via Oudkarspel en Opmeer naar het oosten te rijden en vervolgens via Edam, Volendam en Monnickendam weer terug naar Amsterdam te rijden. Ik herkende overigens een flink stuk van het tweede deel van de tocht van het rondje Markermeer eerder dit jaar.
Route Dam tot Dam Classic 2025, 160K
Het was een goed georganiseerde tocht en we hebben aardige mensen ontmoet. Die hadden echter allemaal iets gemeen — ze reden op een enorm slechte dag met veel regen en veel, heel veel wind een toch niet geringe tocht. We hebben, tot een aardig eind in de middag, veel regen gehad en volgens mij stond er windkracht 5-6 en dat was niet echt leuk. Het was zo’n dag waarop je denkt: als dit geen georganiseerde tocht was geweest, was ik lekker thuis gebleven met koffie en een boek. Of, zoals ik mijn zwager ’s avonds appte, ‘Het was een slechte dag om te fietsen, maar een mooie dag om met jou door te brengen.’
Bij de tweede tussenstop was het inmiddels wat beter weer
Qua benen ging het overigens minder dan op andere langere tochten. De oorzaak was duidelijk: de dag ervoor deed ik de laatste lange duurloop voor de Kustmarathon en dat was natuurlijk niet handig; zeker tijdens de flinke tegenwind ontbrak het me vooral in de bovenbenen aan kracht. Ik vond het overigens ook niet handig, hoor, deze planning, maar met een drukke werk- en privéweek ervoor en een buitenlands conferentiebezoek de week erna was het niet anders.
Was het slechte weer te danken aan het startnummer?
Ik heb overigens een tijdje getwijfeld of ik op mijn nieuwe of oude racefiets zou gaan, maar de voorspellingen waren veel beter dan de uiteindelijke werkelijkheid en ik bedacht me dat ik geen nieuwe fiets had gekocht om ‘m binnen te laten staan. Ik heb er geen spijt van gehad, maar wat zag ‘ie eruit toen we eenmaal terug bij de Dam waren! Nou ja, we noemen het maar de vuurdoop.
Vieze nieuwe fiets